Książe Racibór, Ratibor (zm. 1043 n.e.) a początki Raciborza

Nazwa Raciborza w formie łacińskiej Ratibor pojawiła się po raz pierwszy w Kronice polskiej spisanej przez Anonima zwanego Gallem w latach 1112-1116 jako nazwa miasta. Gród raciborski istniał już od IX w. Bronił przeprawy rzecznej przed Odrę na szlaku handlowym prowadzącym przez Bramę Morawską do Polski. Racibórz leżał na skrzyżowaniu wielu szlaków handlowych, m.in. z Czech i Moraw do Krakowa, na Ruś i na Śląsk. Według staropolskich podań był stolicą Kwadów.
 

Geschichte der Stadt Ratibor - Page xi books.google.pl/books?id=lKRYAAAAcAAJ Augustin WELTZEL - 1861 

 

Być może wywodzi się od imienia władcy. Racibor doszedł do władzy po śmierci księcia Przybygniewa, prawdopodobnie wybrany przez wiec. Początkowo był jednym z trzech książąt obodrzyckich, pozostali to Anatrog (Onodróg) i Gneus (Gniewosz). Wszyscy trzej zostali wymienieni jako obecni na zjeździe w Hamburgu w roku 1036, gdzie zobowiązali się płacić trybut księciu Saksonii, Bernardowi. Racibor zjednoczył wszystkie plemiona pod władzą swoją i swoich ośmiu synów. Zginął w roku 1043 z rąk Duńczyków, szczegółowe okoliczności jego śmierci nie są znane. Jego synowie podjęli w następnym roku wyprawę przeciw Danii, lecz zostali pokonani i zabici przez króla duńskiego Magnusa I Dobrego, niedaleko Hedeby. O bitwie informuje nas zarówno dzieło Adama Bremeńskiego, jak również poezja skaldów. Bitwę tę identyfikuje się ze sławioną w wierszach bitwą nad rzeką Skotborg.


wg Vaterländische Bilder, in einer Geschichte und Beschreibung der ..., Volume 1 By Karl August Müller

opr. A. Fularz na podst. Wikipedii